Ieder
mens is uniek , heeft unieke eigenschappen en talenten, essentiele
behoeftes en zijn eigen uitdrukkingswijze. In het begin van je leven
kunnen er echter dingen gebeurt zijn waardoor je gedwongen werd
ontrouw aan jezelf te zijn. Wanneer je hedendaagse leven niet echt
lekker loopt betekent het vaak dat je in het verleden je eigenheid
hebt moeten prijsgeven. Je bent dan niet meer trouw aan je eigen
aard. Je durft niet jezelf te zijn. Wanneer je niet jezelf bent heb
je je eigen grond verlaten. Je benen maken dan niet echt contact meer
met de grond onder je. Je staat niet met beide benen op de grond. Als
je het contact met de grond onder je voeten verloren hebt, verlies je
jezelf ook in je gedachten, je begint te fantaseren en te dagdromen.
Je eigenheid verliezen betekent angst, onzekerheid en een voortdurend
gebrek aan zelfvertrouwen. Hierdoor onstaat een gevoel van altijd je
best moeten doen, jezelf moeten verdedigen, altijd aardig willen
zijn, jezelf hoge eisen stellen, je groot en flink houden, anderen
gunstig proberen te stemmen, alles slikken, geen nee kunnen zeggen,
alles doen om bewondering te verdienen, een rusteloze dadendrang,
alles perfect proberen te doen, enzovoort. Je eigenheid terugwinnen
is een groeiproces dat veel overeenkomsten heeft met het
geboorteproces, vandaar de naam rebirthing; herboren worden.
Hergeboorte kent net als geboorte verschillende stadia: voelen dat je
vast zit, proberen om er uit te komen, doorbraak, bevrijding en
tenslotte ontspanning. Maar het oude moet echter eerst sterven
voordat nieuw leven geboren kan worden. Toch het oude loslaten en
vertrouwen op iets wat we niet kennen, maar dat ondanks alles groeit
en geboren wil worden, valt niet mee. En dan beginnen de weeen
vergezeld van allerlei gevoelens van pijn en verdriet, maar ook van
vreugde en plezier. Het is de hergeboorte van je echtheid, je
creatieve zelf. En zo ben je weer gekomen waar het allemaal begonnen
is, namelijk bij je eigenheid.